TEKS : KINNARI FOO CHAI
Sepanjang tahun Jabatan Kerja Raya Malaysia akan menganjurkan pelbagai kursus bagi meningkatkan kemahiran dan pengetahuan pegawai JKR. Di antaranya merangkumi bidang Kejuruteraan Awam, Mekanikal, Elektrikal dan Senibina serta Pengurusan. Semua pegawai diwajibkan menghadiri tidak kurang dari 7 hari latihan sepanjang tahun.
Beberapa hari yang lepas, saya telah dijemput untuk menghadiri kursus Pengurusan Kewangan Peribadi dan Keluarga sesi 2/2014. Satu kursus yang menarik dan memukau saya agar tidak bergerak dari tempat sepanjang 3 hari. Memukau bagi saya bukan bermaksud penceramah segak bergaya sampai menawan tertawan hati saya. Tetapi fenomena ini adalah disebabkan oleh perkongsian pengalaman yang sangat membuka mata dan pandangan saya. Disini saya ingin mengucapkan ribuan terima kasih kepada penganjur yang memilih penceramah yang berkualiti seperti Tuan Syed Abdul Aziz Al-Qubra.
Antara topik utama dalam kursus ini adalah seperti :
1. Pengurusan Pinjaman Kewangan
2. Jenis-jenis Pelaburan
a. Pelaburan Tetap
b. Pelaburan Ekuiti
c. Pelaburan Emas / Silver
3. Tip Insuran
4. Pengurusan Harta dan Aset
Sejak saya kecil sehinggalah kini, ibu merupakan Pengurus Kewangan bagi kami sekeluarga. Ibu bukan berkelulusan Pengurusan Kewangan ataupun akauntan tetapi ibu mahir dalam mengurus kewangan dengan kata lain JIMAT-CERMAT dan membantah segala pembelian atau pelaburan yang dianggap merugikan. Oleh itu, saya jarak meluangkan masa untuk mencari ilmu dalam bidang Pengurusan Kewangan sehinggalah saya menghadiri kursus ini dan saya berasa Bidang Pengurusan Kewangan sangat menarik dan banyak ruang untuk diterokai dengan pengetahuan yang betul.
Friday, 14 November 2014
Thursday, 13 November 2014
KINNARI FOO CHAI
Teks : Kinnari Foo Chai
Setiap kali menghadiri kursus mesti perlu melalui satu sesi wajib iaitu sesi memperkenalkan diri atau lebih dikenali sebagai Ice breaking bagi merapatkan lagi jurang antara semua peserta. Ini jugalah tugasan pertama yang saya terima dari guru ABDR iaitu Pn Masayu Ahmad. Namun saya telah mengambil masa yang agak lama untuk memulakan penulisan ini. Mungkin Ilham belum tiba atau kegigihan yang agak tipis dalam diri saya yang membuat saya selalu melenggahkan tugasan ini.
Selain itu, penulisan dan pembacaan bukan bidang yang begitu digemari oleh saya. Sepanjang hayat saya boleh kira hanya beberapa buah Novel sahaja yang berjaya saya habiskan. Antara novel tersebut adalah hasil karya makcik saya iaitu Malee Chuswan yang bertajuk Lamaran kedua dan Gelora. Mungkin keadaan inilah yang menyebabkan saya agak lemah dalam penulisan atau karangan.
Bila memperkenalkan diri saya akan selalunya memaklumkan bahawa saya Kinnari A/P Foo Chai bukan melayu, bukan cina dan bukan india tetapi Siam Malaysia. Ini bagi menjawab soalan-soalan yang terpancar diwajah semua yang mendengar nama sahaja. Bila nama ada A/P biasa orang ramai akan anggap india. Manakala Foo Chai lebih kepada nama Cina. Sebaliknya rupa saya kebanyakan orang akan anggap Melayu. Kenapa pula perlu saya tegaskan bahawa SIAM MALAYSIA. Ini kerana, rakyat Malaysia selalu menganggap siam adalah thailand sedangkan di Malaysia siam ialah Bumiputera. Bila saya diacu dengan soalan " Siam? Thailand ek? Kepala saya berlegar orang Malaysia ni tidak membaca atau tidak mengenali sejarah Malaysia atau sebenarnya sengaja buat-buat tidak tahu? Muskil betul saya bila ada orang yang tidak tahu menbezakan bangsa siam Malaysia dengan Thai di thailand. Bezanya adalah kewarganegaan. Nampak macam sama tetapi tidak serupa.
Walaupun saya bangsa siam tapi bahasa cina dan melayu juga menjadi bahasa pengantar saya seharian. Walaupun keluarga saya berasal dari kampung namun ibu bapa saya sedar kepentingan bahasa maka sejak tadika kami tiga beradik telah dihantar ke Sekolah Rendah Jenis (Cina) Chung Hwa Jerteh. Walaupun saya tidaklah sangat mahir dan cemerlang dalam bahasa cina namun ia sedikit sebanyak membantu dalam kominikasi harian terutamanya semasa membeli di kedai cina atau semasa saya berkerja di sebuah syarikat pembinaan yang majoriti pekerja adalah cina. Dulu dalam kelas saya hanya mempunyai 3 pelajar melayu, seorang siam iaitu saya dan yang lain semua cina. Namun sekarang hampir 1/3 dari kelas anak buah saya yang bernama Mimie Natalie Chuswan adalah Melayu. Ini menujukkan masyarakat melayu Malaysia meningkat kesedaran tentang kepentingan bahasa cina pada zaman ekonomi tanpa sempadan lebih-lebih lagi apabila penubuhan ASEAN Economic Community (AEC) pada tahun 2015.
Saya kemudian telah menyambung tingkatan Peralihan (wajid bgi pelajar aliran cina apa zaman saya) di Sekolah Menengah Tengku Mahmud dan seterusnya berpindah ke Sekolah Menengah Teknik pada tahun 1999 dalam bidang kejuruteraan Awam. Namun saya telah beralih arah ke bidang Senibina apabila menyambung pengajian di Politeknik Sultan Haji Ahmad Shah. Manakala kelulusan tertinggi saya ialah dalam Ijazah Sarjana Muda Sains Pembinaan. Ketiga-tiga adalah bidang pembinaan yang mana menjadi skop kerja utama Jabatan Kerja Raya (JKR) iaitu tempat saya bertugas sehingga kini.
Satu ketika semasa saya bercuti di kampung saya telah diberi tugasan oleh abang saya agar membuat promosi untuk kedai beliau secara online. Secara kebetulan pula saya mengenali Pn Khairunnisa Hamzah semasa beliau berkerja di JKR sebelum beliau ambil keputusan untuk berhenti kerja. Beliau telah memperkenalkan saya dengan pakej yang ditawarkan oleh ABDR dan saya mengambil keputusan untuk menyertai pakej yang beliau sarankan kepada saya tanpa memikir tahap kemampuan sendiri yang tidak mempunyai kekuatan dalam penulisan dan bisnes (pemasaran).
Namun saya mempunyai harapan yang tinggi untuk berjaya dalam kelas ini agar impian abang saya untuk membuat pemasaran secara online tercapai agar tidak sia-sia duit tanjaan beliau untuk saya mengambil kelas ini. Maka bermulalah jari-jemari saya ini melonjak-lonjak atas keypad bagi menyempurnakan tugasan petama yang dari bulan jun diamanahkan oleh Pn. Masayu. Harap belum berlambat untuk saya berjuang ye Pn. Masayu Ahmad.
Setiap kali menghadiri kursus mesti perlu melalui satu sesi wajib iaitu sesi memperkenalkan diri atau lebih dikenali sebagai Ice breaking bagi merapatkan lagi jurang antara semua peserta. Ini jugalah tugasan pertama yang saya terima dari guru ABDR iaitu Pn Masayu Ahmad. Namun saya telah mengambil masa yang agak lama untuk memulakan penulisan ini. Mungkin Ilham belum tiba atau kegigihan yang agak tipis dalam diri saya yang membuat saya selalu melenggahkan tugasan ini.
Selain itu, penulisan dan pembacaan bukan bidang yang begitu digemari oleh saya. Sepanjang hayat saya boleh kira hanya beberapa buah Novel sahaja yang berjaya saya habiskan. Antara novel tersebut adalah hasil karya makcik saya iaitu Malee Chuswan yang bertajuk Lamaran kedua dan Gelora. Mungkin keadaan inilah yang menyebabkan saya agak lemah dalam penulisan atau karangan.
Bila memperkenalkan diri saya akan selalunya memaklumkan bahawa saya Kinnari A/P Foo Chai bukan melayu, bukan cina dan bukan india tetapi Siam Malaysia. Ini bagi menjawab soalan-soalan yang terpancar diwajah semua yang mendengar nama sahaja. Bila nama ada A/P biasa orang ramai akan anggap india. Manakala Foo Chai lebih kepada nama Cina. Sebaliknya rupa saya kebanyakan orang akan anggap Melayu. Kenapa pula perlu saya tegaskan bahawa SIAM MALAYSIA. Ini kerana, rakyat Malaysia selalu menganggap siam adalah thailand sedangkan di Malaysia siam ialah Bumiputera. Bila saya diacu dengan soalan " Siam? Thailand ek? Kepala saya berlegar orang Malaysia ni tidak membaca atau tidak mengenali sejarah Malaysia atau sebenarnya sengaja buat-buat tidak tahu? Muskil betul saya bila ada orang yang tidak tahu menbezakan bangsa siam Malaysia dengan Thai di thailand. Bezanya adalah kewarganegaan. Nampak macam sama tetapi tidak serupa.
Walaupun saya bangsa siam tapi bahasa cina dan melayu juga menjadi bahasa pengantar saya seharian. Walaupun keluarga saya berasal dari kampung namun ibu bapa saya sedar kepentingan bahasa maka sejak tadika kami tiga beradik telah dihantar ke Sekolah Rendah Jenis (Cina) Chung Hwa Jerteh. Walaupun saya tidaklah sangat mahir dan cemerlang dalam bahasa cina namun ia sedikit sebanyak membantu dalam kominikasi harian terutamanya semasa membeli di kedai cina atau semasa saya berkerja di sebuah syarikat pembinaan yang majoriti pekerja adalah cina. Dulu dalam kelas saya hanya mempunyai 3 pelajar melayu, seorang siam iaitu saya dan yang lain semua cina. Namun sekarang hampir 1/3 dari kelas anak buah saya yang bernama Mimie Natalie Chuswan adalah Melayu. Ini menujukkan masyarakat melayu Malaysia meningkat kesedaran tentang kepentingan bahasa cina pada zaman ekonomi tanpa sempadan lebih-lebih lagi apabila penubuhan ASEAN Economic Community (AEC) pada tahun 2015.
Saya kemudian telah menyambung tingkatan Peralihan (wajid bgi pelajar aliran cina apa zaman saya) di Sekolah Menengah Tengku Mahmud dan seterusnya berpindah ke Sekolah Menengah Teknik pada tahun 1999 dalam bidang kejuruteraan Awam. Namun saya telah beralih arah ke bidang Senibina apabila menyambung pengajian di Politeknik Sultan Haji Ahmad Shah. Manakala kelulusan tertinggi saya ialah dalam Ijazah Sarjana Muda Sains Pembinaan. Ketiga-tiga adalah bidang pembinaan yang mana menjadi skop kerja utama Jabatan Kerja Raya (JKR) iaitu tempat saya bertugas sehingga kini.
Satu ketika semasa saya bercuti di kampung saya telah diberi tugasan oleh abang saya agar membuat promosi untuk kedai beliau secara online. Secara kebetulan pula saya mengenali Pn Khairunnisa Hamzah semasa beliau berkerja di JKR sebelum beliau ambil keputusan untuk berhenti kerja. Beliau telah memperkenalkan saya dengan pakej yang ditawarkan oleh ABDR dan saya mengambil keputusan untuk menyertai pakej yang beliau sarankan kepada saya tanpa memikir tahap kemampuan sendiri yang tidak mempunyai kekuatan dalam penulisan dan bisnes (pemasaran).
Namun saya mempunyai harapan yang tinggi untuk berjaya dalam kelas ini agar impian abang saya untuk membuat pemasaran secara online tercapai agar tidak sia-sia duit tanjaan beliau untuk saya mengambil kelas ini. Maka bermulalah jari-jemari saya ini melonjak-lonjak atas keypad bagi menyempurnakan tugasan petama yang dari bulan jun diamanahkan oleh Pn. Masayu. Harap belum berlambat untuk saya berjuang ye Pn. Masayu Ahmad.
Wednesday, 5 November 2014
POLIS vs ULTRAMAN BIRU
Teks : Kinnari Foo Chai
Hari ini saya diajukan satu soalan yang tidak terjangka jawapannya oleh anak buah yang bernama Mimie Natalie Chuswan.
Mimie : Ar.Phen kenapa Phi Khai nak jadi Polis?
Kinnari : Kenapa pula, Mimie tidak suka Phi Khai jadi Polis ke?
Mimie : Ak, a, adik tidak suka.
Kinnari : Kenapa? Pastu nak Phi Khai jadi apa?
Mimie : Adik suka Ultraman. Adik nak Phi khai jadi Ultraman. Semalam baru adik mimpi adik jadi Ultraman Biru.
Tergelak besar saya. Kreatif betul imaginasi kanak-kanak zaman sekarang.
nota:
Dalam bahasa siam Ar ialah adik ayah manakala Phi ialah panggilan bagi orang yang lagi dewasa (kakak atau abang).
Hari ini saya diajukan satu soalan yang tidak terjangka jawapannya oleh anak buah yang bernama Mimie Natalie Chuswan.
Mimie : Ar.Phen kenapa Phi Khai nak jadi Polis?
Kinnari : Kenapa pula, Mimie tidak suka Phi Khai jadi Polis ke?
Mimie : Ak, a, adik tidak suka.
Kinnari : Kenapa? Pastu nak Phi Khai jadi apa?
Mimie : Adik suka Ultraman. Adik nak Phi khai jadi Ultraman. Semalam baru adik mimpi adik jadi Ultraman Biru.
Tergelak besar saya. Kreatif betul imaginasi kanak-kanak zaman sekarang.
nota:
Dalam bahasa siam Ar ialah adik ayah manakala Phi ialah panggilan bagi orang yang lagi dewasa (kakak atau abang).
Subscribe to:
Posts (Atom)